Haalt de ‘War for Talent’ het eindejaar?

Ik weet niet meer wat me getriggerd heeft, maar plots was ze daar. Die gedachte. De gedachte of de War for Talent het eindejaar haalt. Het was misschien de boodschap dat in bepaalde sectoren op 1 januari de lonen met 10% gaan stijgen. Of was het de betoging van de vakbonden deze week. Ik weet het niet meer, maar ze is er wel, die gedachte.

Ik lees dat de ijsjesverkoper in mijn stad een afrekening van 25.000€ boven het hoofd hangt. Een zomer waarin er veel ijsjes verkocht werden, en toch zullen ze van hun spaarcenten moeten leven, want de extra opbrengst en er aan gekoppelde winst, is gesmolten… Hij zal zijn energie model moeten herdenken, misschien kan hij het wel, ik hoop het, want het zijn lekkere ijsjes. Maar wat als je dit als bedrijf niet kan, als je hierin niet kan snoeien? Een aantal ondernemers bevestigen mij dat er al anders gewerkt wordt. Ze herschikten de schiften en pasten de arbeidsuren aan. Medewerkers extra aanwerven? Ja, heel specifiek, misschien. Mocht al deze acties niet het gewenste resultaat hebben, leidt dit misschien zelfs tot het afdanken van medewerkers. Er zouden dus wel eens extra werknemers op de arbeidsmarkt kunnen komen, bedenk ik me dan.

Ikzelf heb ook een coronaproject, de heraanleg van mijn tuin. We konden toch niet weggaan, dus de focus kwam op de tuin. Ik begon er aan in augustus 2021. Alleen het project raakt niet afgewerkt. Niet omdat ik niet wil, maar omdat de tuinaannemer wacht op het hout. Hij kan niet afwerken, kan momenteel niet zeggen wanneer hij zal kunnen afwerken. Dus is het wachten. Ondertussen steeg de prijs van de materialen wel met 15%, dat heb ik gemerkt aan de tussentijdse factuur.

De leveringstijden van producten wordt langer en langer, gebrek aan grondstoffen nopen bedrijven om hun productie proces heruit te vinden, zorgen ook dat er minder productielijnen nodig zijn, minder shiften, minder mensen. Er zouden dus wel extra werknemers op de arbeidsmarkt kunnen komen. Of de ondernemer gaat over naar tijdelijke werkloosheid, wat wil zeggen dat een werknemer van de ene op de andere dag op de arbeidsmarkt kan komen. Een eerste ondernemer is al overgegaan tot de tijdelijke werkloosheid, ik weet het zeker.

Ondertussen ben ik bezig met het personeelsbudget voor 2023 in de KMO waar ik als ad iterim HR verantwoordelijke momenteel werk. Met deze hoge inflatie is het bijna zeker dat binnen bepaalde sectoren de barema’s en de reële lonen met 10% of misschien nog meer zullen stijgen. Begin januari 2023 hebben vele paritaire comités hun jaarlijkse aanpassing. Zo ook het paritair comité 140.03 transport. 10,01% wordt er vandaag verwacht. Nooit gezien, nooit geweten in de bijna 30 jaar dat ik in HR actief ben. Personeelsbudgetten onder druk, werknemers populatie verminderen is een strategie om het budget in te tomen. Er zouden dus wel extra werknemers op de arbeidsmarkt kunnen komen, bedenk ik me dan.

En wat met ons dan, en vooral zij die geen zonnepanelen hebben. Ik lees dat sommige mensen zich aan een afrekening van 7000€ en meer mogen verwachten. 7000€ hoe ga je dit betalen als alle andere goederen die je koopt ook al 10, 15, 20% of meer duurder geworden zijn. Dan ga je de verwarming wat lager zetten, een (extra) trui aantrekken of ledverlichting plaatsen, deze kunnen de kosten drukken. Maar wat als je dit allemaal al deed, dan moet je aan extra inkomsten geraken. Dan gaat je misschien op zoek naar een tweede job of gaat je als flexi-jobber aan de slag. De bruto voor netto vergoeding van het flex-systeem is zeer aantrekkelijk. Zeker mocht de overheid het systeem nog uitbreiden. Er zouden dus extra werknemers op de arbeidsmarkt kunnen komen. Minder medewerkers nodig en meer mensen op zoek naar een extra job.

Haalt de ‘War for Talent’ het eindejaar, bedenk ik me dan? In sommige sectoren zou dat wel eens niet het geval kunnen zijn.

Joris Van Ongeval Excecutive coach – HR Professional